wołam słowem za daleko

chmura przesłoniła oczy

kaktus pokłuł bez powodu

woda obok krzyża ciągle święta

co zdarzy się na pewno

drżą liście już pora

anioł przystanął w kamieniu

czas patrzy jak zmarli z nadzieją

jarzębina nareszcie czerwona

gilowi co urodził się zimą

piętrzy się noc sen w oddechu

samotność już nie wstaje

na widok światła