Świetny i bardzo aktualny wiersz obyczajowy. Nie jest to wiersz biały, jak zaznaczono, ale stroficzny wiersz rymowany. Odrobinę szwankuje w nim rytm i szyk wyrazów, dlatego wpiszę jego wersję z moimi poprawkami, by był to klasyczny dziewięciozgłoskowiec, a za moją ingerencję bardzo przepraszam. Przy okazji też użyję niezbędnych znaków interpunkcyjnych.

Starzeć się trzeba, nie ma rady,
lecz wiek ten też ma przyjemności,
trzeba się umieć cieszyć nimi,
zamiast odchodzić bez godności.

Życie jest krótkie, płynie szybko,
trochę w nim smutków i radości,
no i zanim się obejrzymy,
stajemy wnet w progu starości.

W życiu nic łatwo nie przychodzi,
za darmo nic się nie należy,
lecz jaką starość mieć będziemy,
tylko od samych nas zależy.

Możemy być grzeczni i mili,
przy tym się bawić znakomicie,
lecz też możemy być złośliwi
i innym wciąż uprzykrzać życie.

Uwzględniając moją ingerencję, obniżam minimalnie obydwie oceny.

Obydwa utwory przemawiają do mnie, jestem pełna podziwu za umiejętność i talent przekazywania głębokich treści za pomocą mowy wiązanej, o czym ja nawet nie marzę.

Na starość trzeba cieszyć się końcem,bo nadejdzie,i żyć tak,aby niczego nikomu nie utrudniać.

Swego czasu prosząc o zamieszczenie czegoś, poprosiłem właśnie o coś takiego.
Pozdrawiam,
Leo

Treść plus. Styl - lekka poprawa i będzie "cymes" :) (podpowiedź już napisał Janko).

Wiersz naprawdę udany, chociaż dobrze byłoby skorzystać z sugestii Janko i go trochę dopracować. Pozdrawiam. ;)

Coraz lepiej, Adelo! :)

Nie oceniam, podpisuję się pod komentarzami poprzedników :)

Pozdrawiam z :D

Bardzo wszystkim dziękuję.Chciałabym pisać, tak jak Janko, ale obawiam się,że nigdy mi się to nie uda:)
Janko, dziękuję za poprawienie, po Twoich poprawkach wierszyk jest dużo lepszy:)

Adelo, dziękuję za przyjęcie moich poprawek. Dopiero teraz dostrzegłem, że w pierwszej strofie dwukrotnie występuje słowo "trzeba". Proponuję drugie z nich zamienić na "można".

Bardzo dobry i na czasie wiersz:) Poprawki dokonane :) Pozdrawiam :)

"Wybrańcy Bogów, umierają młodo", a my zwykli ludzie, możemy zmarszczyć się, godnie...

Uprzykrzać biednym dziadkom życie?
Toż kochasz to, dziewuszko, ponad tycie,
Ponad bycie, ponad piesków wycie!
Dokopać z prawa, z lewa!
Gniew rośnie, złość dojrzewa,
I wtedy chcesz wręcz śpiewać!

Godna starość potrzebuje najmniej 450 € miesięcznie, żeby można było w tej Unii kochanej mówić o Polaków godnym się starzeniu.

Frustracje naszego dziadka i babki nie biorą się z otrzymanej kindersztuby - one biorą się z życia na krawędzi przeżycia

Niestety, NIE JEST to wiersz biały, jak to jak ten byk wskazuje sugerowana kategoria poetyckiego gatunku