Przejdź do komentarzyKról Bólu i Cierpienia
Tekst 44 z 69 ze zbioru: Tajemnice Życia
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-05-27
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1599

Król Bólu i Cierpienia


Straciłem głos wobec Kłamstwa

Przywitały mnie ludzkie troski

Czas jakby stanął w miejscu

Boleśnie otwierają się stare rany

To cały Ja, Król Bólu i Cierpienia

W płaszczu z tysiąca kawałków szkła

Rozpada się mój cały świat

Czuję jak powoli umieram

Przemierzam komnatę gwiazd

Dookoła jedynie ciemność

Jak mam się otworzyć

Na niezmierzony Strach?

Nie wiem jak się z tym pogodzić

Dla mnie nie ma już ocalenia

Moje królestwo rozpada się w pył

Widzę jak walą się fundamenty

Zmęczenie mnie zniewala

Klękam w kałuży krwi

Padam nie czując już nic.

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Król Bólu i Cierpienia - patrz tytuł wiersza - ale zawszeć to król, nie żebrak, Łata brat i nie dziad.

Ci to dopiero boleją i cierpią!
avatar
Skoncentrowani wyłącznie na własnym pępku - zatracamy zdolność widzenia
© 2010-2016 by Creative Media
×