Dawno powinnam to pod Twoim tekstem napisać:


Mrówka, mimo że słabowita, ledwo trzymająca się na wiotkich nóżkach, miała niezwykłą umiejętność manipulacji. Szybko przekonała prawie wszystkie towarzyszki, że jest słoniem. Radość była ogromna, towarzyszki wrzeszczały na cały las - Słoń! Honor! Mrowisko! Usłyszał to słoń, który był nieco ociężały także umysłowo. Pomyślał, skoro mrówka jest słoniem, to ja jestem mrówką. Ze spuszczoną trąbą, powoli, popierdując ze strachu spylił na drzewo... Ps. i tak już ponad dwa lata siedzi sobie na tym drzewie popierdując ze strachu, i czekając na Godota...

całkiem galanta bajka. Gratulacje!

Dziękuję, Mistrzu Pióra :)

Cali w upiornym strachu - podobnie jak popierdujący z bajki słoń i ta biedna mrówka - żyjemy w światach równoległych, nic o sobie wzajem nie wiedząc.

To właśnie jest źródłem powszechnej już chyba u nas schizofrenii paranoidalnej

Co robisz od samego rana?
Oj, dana, ta dana, dana!
Wychylasz czarę szampana,
Cała happy i skołowana??

Teraz już nie ma "denerwowania", ale "wkurzanie"! Etymologia tego ostatniego: od "wkurwiania" :]