Przejdź do komentarzyPogoń za czarną woalką?
Tekst 177 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2017-10-24
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2714

Pogoń za czarną woalką

Anny Arkadiewny?


Z jej garbem rodziny

I ukochanego synka

Na garnuszku zawsze nie twoim?


Ryzykując nieuchronny rozpad

Wszystkiego, co wszak macie?

Co tak na loterii wygrane?


Wiedząc, że za woalką

Tylko mroki ulotności

I straszny kir żałoby??


19.10.2017


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Żeby uprzystępnić nieco temat: Anna Arkadiewna z greki - to Anna, córka Arkadiusza :) Ile takich Ann w czarnej woalce znamy? Za iloma z nich się tak bez tchu uganiamy?

Odimienny patronimik - to chrześcijańska spuścizna po wielkich Grekach.
avatar
Piękny wiersz o Annie Kareninie. Parę miesięcy temu oglądałam kolejną ekranizację z Kirą Knightley, bardzo oryginalna, inna. I miałam na koniec łzy w oczach, chociaż przecież każdy wie, jak ta historia się kończy.
I wspaniałe jest pierwsze zdanie powieści:
"Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób."
avatar
Rzadkość w poezji nastawionej najczęściej na osobisty intymny przekaz, ponieważ ten wiersz jest jednym wielkim pytaniem. Za zasłoną pięciu zwerbalizowanych w tekście pytań kryją się jeszcze trzy inne, kto wie, czy nie najważniejsze. Jak myślisz, Przyjacielu, kto tutaj to najistotniejsze pytanie zadaje? I o co tak naprawdę pyta? Oraz do kogo, pytając, się zwraca?
© 2010-2016 by Creative Media
×