Cudowna bajeczka dla każdego - i z jakże pięknym morałem :)

Nasz świat do pionu przywraca tylko pełnymi garściami rozdawane złoto czystego dobrego "ziarna".

Ps. A ilustracja 7.latka jak u Jana Marcina Szancera - istny majstersztyk

Przepraszam. Oczywiście, ten mój z komentarza 7.latek - to bardzo plastycznie utalentowana dziewczynka

jejuniusiuniu... śliczniuteńka baja Michalszka aż sie poczulam jako dziewczynka mała, co nie? I obrazek pikny jeju ja bym nje umjala tak narysować
no a tera lece na spacery z Misiem moim ukochanym co przyjechał do mła wreście i sie dobrze bawjmy jeeeee
narazka Michalszka :)

Stać mnie tylko na tyle; fajniusie,dzięki.

Aż się nie chce rozbierać tego sympatycznego tekstu w poetycką wiwisekcję, kiedy autorka ma takie pokłady zwyczajnego cieszenia się życiem.
Kurczę, jak ja zazdaszczam (:
Przedostatnią strofoidę jednak bym porozbijał.
Jest jak pięść pancerna, a to nie jest wierszowany blitzkrieg.
Uwolnij i ulekcij formę Michalszko, a będzie jeszcze lepiej.

Emilio, bardzo dziękuję za Twoją opinię. Czuję, że mamy podobną wrażliwość, i że nadajemy na podobnych falach. Tak, moja Wnuczka ślicznie maluje. Ma to po Mamie, a mojej Córce. Sama od siebie wykonała wiele ilustracji do moich bajek.

Angeliko, dziękuję. I cieszę się z Tobą, że masz bratnią duszę obok siebie. Baw się dobrze.

Mikesz, miło mi. Ja też dziękuję, że przeczytałeś. ;)

Puszczyk, a moim Wnukom się podobała ta bajeczka. I to dla mnie najważniejsze. :) Mam ich aż piąteczkę i żadne z nich z natury nie kłamie. Mają to po babci. ;)
Miło mi, że to zauważyłeś. Tak, potrafię się cieszyć życiem. Przede wszystkim w kontakcie z Naturą. Na łonie której, zwłaszcza w lesie, jestem niemalże codziennie. Nie bez kozery moi bliscy zwą mnie leśnym ludkiem. :D
Zdaję sobie sprawę, że wielu osobom moje teksty się nie podobają i mają do nich wiele "ale". Takie ich prawo. Są jednak i takie osoby, o podobnej wrażliwości, którym moje pisanie przypada do gustu.
Może zabrzmi to śmiesznie (już wcześniej gdzieś o tym pisałam), ale ze mną jest tak, że nie lubię się poddawać "czemuś", co wymyślił inny człowiek, w pisaniu także. Zawsze pisałam i pisać będę tak jak mi w duszy gra...
Tak że pewnie nie skorzystam z Twojej rady "ulekcnienia". Nie odczuwam takiej potrzeby, aby było "jeszcze lepiej". Mnie wystarczy kiedy jest tylko dobrze i radośnie... Dla mnie i mnie podobnym. Amen :D

I zawsze pisz jak czujesz Michalszko. Pisac dla dzieci jest znacznie trudniej, bo one sa najlepszymi krytykami. Sliczna bajeczka, pełna uśmiechu i radości życia. My dorosli własnie to powinniśmy maluchom zaszczepiać. Z podobaniem i pozdrowionkiem :)

Tak jest!, Marto. ;) Melduję posłusznie, że nie mam zamiaru się zmieniać. Ani pod czyjeś dyktando, ani ze względu na czyjąś krytykę. Zawsze pisałam jak czuję, i tak mi już pozostanie.
Jestem wolnym i szczęśliwym człowiekiem.
Pozdrawiam również. :)