w ciepłej poświacie promieni słońca

dzionek porankiem

przyozdobiony

błękitem nieba śpiewem skowronka

muzyką łąki

wabi kolory

w kropelkach rosy malutka żabka

pod pajęczyną

przysiadła ledwo

a już rechoce dumna i ważna

ty pewnie nie wiesz

jam jest królewną

radośnie dźwięczy wesoły strumień

dzwonkami budzi

przeróżne dziwy

aż pasikonik zatańczyć umie

a kwiatek ziewa

tylko na niby

w poświacie jasnej migoczą w wodzie

zaczarowane

płyną wciąż słowa

niczym diamenty z cicha tulone

by żadnej chwili

tu nie zmarnować