Przejdź do komentarzyLatarnia duszy
Tekst 145 z 145 ze zbioru: Promyk świtu
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz biały
Data dodania2025-12-03
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń19

Latarnia duszy


W głębi duszy latarnia rozbłyska, 

w bezkresnych przestrzeniach jaźni. 

Otwiera serce, radość wyzwala, 

światłem miłości, nadziei, pasji. 

Wskazuje drogę, 

prowadzi, umacnia, natchnienie dając. 

Uczy, rozwija, ku światłu wznosi.


Gdy zgaśnie, w mroku tonie, 

w objęciach lęku, zwątpienia, bólu. 

Skrywa piękno, zaciemnia sens, odbiera radość. 

Paraliżuje, dręczy, ku ziemi ciągnie. 

Zatraca obiecany cel.


I tak dzień po dniu, w nas, 

latarnia trwa, 

w grze światła lub ciemności, 

nieustannie pisząc 

historię duszy.


  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×