Letnisko jakże przesmutne choć długie lato przed nami

dzień kolejnego czerwca dziecięcym wprasza się niebem

niziutkie domki luksusy przygniotły niby pałace z Miami

i lasy z szosą sczepione - pod nimi aut karawany

A rzeka mułem zanosi pachnąc przejrzałym zielskiem

siebie też małą widzę w majteczkach różowo-niebieskich

co cichcem pstrągi wypuszcza przemyślnie na słodycz złowione

gdy wędkarz klnąc wstrętnie pod wąsem pogonił za bandziorami