Serce ku sercu

Każdy, kto kocha całym sercem inną osobę, jest przy niej blisko. A jednak często się zdarza, że ktoś jest obok nas, na wyciągnięcie dłoni, lecz serca dzieli przestrzeń większa, niż Księżyca od Ziemi.

Bóg nigdy nie chciał ukazywać się człowiekowi twarzą w twarz. Woli wspólnotę serc od zewnętrznego oglądania. Ktoś to nazwał poznaniem prawdziwym Boga i człowieka, człowieka i Boga. Mieć serce i patrzeć w serce. Jest to ciągła pieśń serc w dwóch kierunkach, gdzie Bóg miłuje człowieka, a człowiek kocha Boga.

Motto!

Serce z ołtarzem wiary, nadziei i miłości to najwspanialsza świątynia w której pragnie przebywać Bóg i człowiek.