kolejny raz przysiadł na brzegu łóżka (...)
co noc posuwamy się do przodu (...)

(patrz kolejne wersy erotyku)

i jest to obraz między udami a koronką (nie mylić z różańcem!) z lotu ptaka (patrz żonglerka wszystkimi tytułami) powtarzam: jest to widok z lotu Orlicy - nie muchy! nie tej zwykłej szarej dokuczliwej muchy domowej z wieeelkim żądłem szerszenia, muchy genus masculinum zresztą całkiem przypadkowej, losowo wygranej/wybranej.

Tutaj nie ma - poza tym brzegiem koronki - żadnych ozdobników. Przed nami zimna ściana.

Pióro z potężnym pazurem znamionuje Orlicę -
tę, która nie zna pardonu

Wpajanie idei fixe polega na muszym conocnym dogłębnym żądleniu

Emilio, dziękuję :)
Pozwól, że tym razem tylko się do Ciebie uśmiechnę.

Samo życie w pięknej ramie poezji.

Gdyby nadal nie było jasności, o co jest tutaj komon, w życiu - na Jawie czy nie na Jawie - NA JAWIE zawsze idzie o tzw. lepsze lub nie lepsze (i całkiem do d...) bzykanie.

Stąd ta na garnku pani domu mucha

To taki trochę chyba zły erotyk. ;o
Pozdrawiam ;)

Dobrze, że są na świecie dobrzy ludzie, którzy chcą czytać. Dziękuję za odwiedziny.

...coś mi to przypo(mina)...

Niezwykle plastyczny i poruszający wiersz, aż ciarki mnie przeszły... zło zawsze przyciąga zło...pora to przerwać, tylko to nie jest takie proste, gdy czyjeś obsesyjne myśli opasają peelkę, nie dając odetchnąć.To syndrom ofiary...tak do mnie przemawiają te wersy...