rozkwitasz jeden raz

jak kwiat paproci

pośród światła nocy

zaczarowany ogród

patrzę zaczarowany

całkiem botaniczny

w oczach niedowierzam

piękno cały świat

nieznany to ty

obraz w reżyserii

pani nocy i dnia

ludzie nie wierzą że

można tak żyć

to się dzieje jak

pod powiekami

ostatni sen

całkiem niedawno

niemożliwe staje się

na wyciągnięcie dłoni

pamiętam ten sen pełen sensu