DZIĘKUJĘ CI LUTY

jakże wspaniale wyglądałeś dziś na stoku

błyszczeniem zapięć srebrnych klamer migotaniem

w czapie z błękitu i skarpetach bielusieńkich

takich kolorów oczy uczą się na pamięć

przepychem formy i wielkością rewią mody

figurek które pomykały żłobiąc wstęgi

chrupiące pyłem kryształowym z twoich spichrzów

w przedziwne funkcje i spirale czasem kręgi

to uwertury dla tysięcy rapp lub reggae

na setki kijków rękawice lśniące dechy

radosne arie pokrzykiwań i zachwytów

wdzięczna harmonia odpoczynku i uciechy