1

Fantasmagorią swoich myśli, szkicują

świat penetracji, gwałtów wpisanych

w nic nie mogące owulacje.

2

Rozwiązłością butów określani,

wypalają dostęp do dreptania codzienności,

pozostaje więc być.

3

Gwiazdy takie przychylne, potwierdzenia szukając

padają przygnieceni spadającą nadzieją.

4

Karmieni gównem, szczycą się z bycia człowiekiem.

Srają i zjadają, tylko nielicznych dręczą torsje.

5

Niepodzieleni dzielą, by wiązać i przerywać.

każde łono pęka i słychać znów płacz.