Pragnienie miłości

Miłość jest ze słońca.

Bo ona nie ma żadnej ciemności

Ma piękno Posłańca

Niosącego cnoty dla ludzkości

A miłość w zachwycie  

Wszelkie ponure chwile niweczy

Cną duszę  nasyci

Nie jedną krwawą ranę uleczy

Kto pragnie miłości

Niechaj swoją twarz ku niebu wzniesie  

Wnet światło uchwyci   

Stanie się perłą w zdrowym moresie