Coś tam poprawiłem, rzeczywiście pojechałem lekkim slangiem. Dziękuję Befano -za identyfikacje wady.
Arsene, również dzięki, może zmiany będą zgrabniejsze.
;) pozdrawiam Was.

[..........]

:)))

Osobliwy to stan zagubienia. Przedmówca powiedział o małych ogonkowym chochliku :) Z wielkim podobaniem i pozdrowieniem :)

Atram,
bardzo dziękuję za czytanie i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam
;)

"Kto mnie woła(ł), czego chciał?"

;-)))

To przykład poezji miłosnego rozstania:

liryczna "ty" zamyka /z tamtej strony/ drzwi, /cały dotychczasowy/ świat grzmi /i wali się w gruzy/,
przenikliwy chłód mrozi uczucia,
obrazy szczęśliwej przeszłości jak flesze utknęły głęboko -
a podmiot liryczny zamarł /i teraz - jak przypuszczamy - poddaje się wszystkim towarzyszącym temu rozstaniu emocjom od gniewu i rozpaczy przez konsternację i złorzeczenia po zagubienie i stupor (patrz tytuł wiersza)/.

Utworów o podobnej tematyce światowa literatura zna milion milionów. Napisać o tym coś świeżego, niesentymentalnie, niebanalnie i bez patosu, dla kolejnych młodych pokoleń Poetów - to wyzwanie coraz trudniejsze :(

A ty mi nic nie odpowiadasz
I jesz zielone winogrona

dla przykładu tak o rozstaniu napisał/-ła... no, kto?? Krótki test ze znajomości liryki miłosnej: kto jest autorem słynnego tego dwuwersu?

Oczywiście to Julian Tuwim i wiersz " Przy okrągłym stole"
Serdeczności ?

Tak. To Wielki Tuwim. Zuch, Babeczka :)

Jaka starej babki moja rada dla debiutujących Poetów? Może taka: dużo czytajmy. Zwłaszcza klasyków i uczmy się od najlepszych

Emilio, Artam
jakże miło poczytać normalne komentarze. Zdecydowanie brakuję na tym portalu normalności.

Tak naprawdę to wiersz ten jest smutny, opowiada o kończącym się uczuciu i zakończeniu związku partnerskiego. Gdzie on, jest zagubiony i chcę jeszcze aby coś trwało (kwiaty) , ale ona wychodzi i broń boże nie próbuj otwierać zamkniętych przez nią drzwi, wszystkie grzmoty świata spadną na ciebie zewsząd. W każdym bądź razie, jakoś tak...
Pozdrawiam
;)