Tekst 3 z 12 ze zbioru: Wspomnienia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2019-07-14 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 572 |

stan (za)gubienia
w ciemnościach
przenikliwy chłód
zmroził nam uczucia
zamarłem tą chwilą
mroczne obrazy fleszy
utknęły głęboko
powietrzę zgęstniało
zapachem kwiatów
świat zagrzmiał
gdy zamknęłaś drzwi
Arsene, również dzięki, może zmiany będą zgrabniejsze.
;) pozdrawiam Was.
oceny: bezbłędne / znakomite
:)))
bardzo dziękuję za czytanie i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam
;)
;-)))
oceny: bezbłędne / znakomite
liryczna "ty" zamyka /z tamtej strony/ drzwi, /cały dotychczasowy/ świat grzmi /i wali się w gruzy/,
przenikliwy chłód mrozi uczucia,
obrazy szczęśliwej przeszłości jak flesze utknęły głęboko -
a podmiot liryczny zamarł /i teraz - jak przypuszczamy - poddaje się wszystkim towarzyszącym temu rozstaniu emocjom od gniewu i rozpaczy przez konsternację i złorzeczenia po zagubienie i stupor (patrz tytuł wiersza)/.
Utworów o podobnej tematyce światowa literatura zna milion milionów. Napisać o tym coś świeżego, niesentymentalnie, niebanalnie i bez patosu, dla kolejnych młodych pokoleń Poetów - to wyzwanie coraz trudniejsze :(
A ty mi nic nie odpowiadasz
I jesz zielone winogrona
dla przykładu tak o rozstaniu napisał/-ła... no, kto?? Krótki test ze znajomości liryki miłosnej: kto jest autorem słynnego tego dwuwersu?
Serdeczności ?
Jaka starej babki moja rada dla debiutujących Poetów? Może taka: dużo czytajmy. Zwłaszcza klasyków i uczmy się od najlepszych
jakże miło poczytać normalne komentarze. Zdecydowanie brakuję na tym portalu normalności.
Tak naprawdę to wiersz ten jest smutny, opowiada o kończącym się uczuciu i zakończeniu związku partnerskiego. Gdzie on, jest zagubiony i chcę jeszcze aby coś trwało (kwiaty) , ale ona wychodzi i broń boże nie próbuj otwierać zamkniętych przez nią drzwi, wszystkie grzmoty świata spadną na ciebie zewsząd. W każdym bądź razie, jakoś tak...
Pozdrawiam
;)